Aikido
Aikido hecelerinin birleşmesiyle oluşmuş bir kelime olup "Ruhun Uyum Yolu" ya da "Evrensel Enerji İle Uyum Yolu" anlamlarına gelmektedir.
AİKİDO için dövüş sporu terimini kullanmak doğru olmaz. Tabii ki zor durumlarda, çok mecbur kalındığı takdirde Aikido tekniklerini kullanarak kendini savunan kişi, bir dövüşe girmek zorunda kalabilir ancak Aikido'nun amacı ve öğrettiği şey dövüş değildir.
Spor da demek doğru olmayacaktır. Her ne kadar Aikido çalışmaları beden kullanılarak yapıldığı için sportif bir aktivite olsa da, sadece spor amaçlı yapılan bir çalışma olmadığı için spor demek yeterli olmayacaktır.
İşte bu nedenledir ki;
AİKİDO; olası saldırılara karşı kişinin kendisini savunabileceği ve saldırganı etkisiz hale getirebileceği teknikleri içeren ve kökeni yaklaşık 100 yıl öncesine dayanan bir Japon kökenli savaş, mücadele ve savunma sanatıdır.
AİKİDO; bir savaş sanatı olarak, ilk doğduğu dönemlerde gerçekten insanların hayatta kalabilmeleri için verdikleri gerçek savaş mücadelelerinde kullanılmak üzere ortaya çıkmasına karşın, günümüzde sadece savaşlarda düşmanla göğüs göğüse çarpışma gerektiren durumlarda başvurulan yakın mücadele tekniklerini değil, modern yaşamda kişinin karşı karşıya kalacağı her türlü mücadeleye karşı eğitim vermeyi hedefler.
AİKİDO; kişinin en büyük rakibinin kendisi olduğu ve en büyük zaferin de kişinin kendisini yenmesi olduğu felsefesi ile hareket etmektedir. Böylelikle, sürekli olarak çatışmak yerine, zorlukları kontrol altında tutarak ortadan kaldırmayı amaçlar.
AİKİDO; çocuklara sistemli, düzenli ve disiplinli bir yaşam tarzı aşılayarak, okuldaki başarılarına destek olmasının yanı sıra özgüven gelişimini destekleyerek toplum içerisinde sosyal bir birey olmasına da yardımcı olur. Aynı zamanda bedensel ve zihinsel gelişimlerine katkı sağlayan sportif bir aktivitedir.
AİKİDO; yetişkinlerde, gündelik hayatın stres ve yorgunluğunun atılmasına yardımcı olurken bir yandan da dinlenmiş bir zihin ile yapılan teknik çalışmalar sayesinde beden ile zihnin uyumlu bir şekilde çalışmasına da katkı sağlar.
Bir bütün olarak da anlamı "yaşam gücüyle bütünleşme yolu"dur. Aikidonun felsefesi insanın kendi yaşam gücünü geliştirmekten ibarettir. Yaşam gücünü geliştirmek, ama kazanım ile veya yenilgi ile bağlanmamaktır.Aikido öğrencilerine aikidoka denir. Aikidonun savaş sanatı olarak ortaya çıkışı 1930-1960 yıllarına rastlar. Aikidonun kurucusu ve ilk hocası (bilindiği adıyla Ōsensei) Morihei Ueshiba (1883-1969)'dır. Teknik anlamda aikidonun temelinde yatan savaş sanatları daitō-ryū aiki-jūjutsu ve kenjutsudur.
Aikido eğitimlerinde üç tip silahın eğitimi temeldir. Bunlar jo, bokken, tantodur. Aikido, belirli teorik ve pratik bilgileri içinde barındırır. Teorinin ve pratiğin iç içe geçtiği yer ise antrenman yeri, yani dojodur.
Genelde aikido bir saldırı sanatı değil, bir savunma sanatı olarak anılır. Ancak bu yetersiz bir tanımlamadır. Aikido geleneksel Japon budosununbir örneğidir. Budo, kelime anlamıyla mızrağı durdurmak anlamına gelirken içeriği savaşçının yolunu kapsar. Budo kelimesinin karşılığı olarak savaş sanatı (martial arts) kullanılabilir. Savaş sanatı, "budo"yu en yakın ifade eden kavram olabilir. Savunma ve saldırı kavramları, savaş sanatının stratejileridir. Savaşçı savunmayı, saldırıya karşı bir tepki olarak değil, bir strateji olarak kullanır ve bir stratejinin diğerine önceliği yoktur. Önemli olan doğru zamanda doğru stratejiyi kullanabilmektir. Aikido, bu stratejileri ve kullanımlarını öğretir. Aikido farkındalık, zamanlama ve tekniksel bütünlüğü içerir. Çalışan kişiye kazandırdıklarının en başında farkındalık ve duruma uyum sağlayıp ona uygun olan reaksiyonu verme yetisidir.
Bununla birlikte Aikido modern ve geleneksel olarak ikiye ayrılmıştır. Modern aikido daha çok Avrupa'ya uygun hâle getirilmiş hâli olmakla birlikte geleneksel aikido (iwama ryu) hâlâ köklerini korumakta ve kaynağından ilk çıktığı gibi devam etmektedir.
